Boşver Arkadaş Dağınık Kalsın

Bir Ağustos ayıydı ve ben üşüyordum sensizliğe Sırılsıklamdı gömleğim, titriyordu sesim Gözyaşlarım durmuyordu, aklımı yitiriyordum Haykırıyordum adını sokağının ucundaki kaldırımlara Duymuyordun beni Dayanamıyordum artık Yazının devamı...